Síðustu tíu dagar hafa verið dagar stórtíðinda í umræðu um yfirvofandi umhverfisvá. Sænska stúlkan Greta Thunberg hefur, í félagi við fleira ungt fólk og vísindamenn, nýtt vel tímann í Norður Ameríku til að koma skýrum boðskap næstu kynslóðar á framfæri við stjórnmálamenn heimsins (og í raun okkur hin sem komum þeim til valda með atkvæðum … Halda áfram að lesa 135 (3865 eftir) →

Vikunni minni, sem hófst á lestri á fremur kaldranalegu viðtali við Nell Zink í The Guradian, lauk á lestri á enn kaldranalegri grein í The New Yorker eftir annan bandarískan samtímahöfund, Jonathan Franzen. Titillinn gaf tóninn: "Hvað ef við myndum hætta þessum látalátum" (What if We Stopped Pretending?). Hamfarahlýnun af manna völdum er óumflýjanleg, segir Franzen; … Halda áfram að lesa 125 (3875 eftir) →

Ég var að lesa viðtal við bandarísku skáldkonuna Nell Zink á vef The Guardian um daginn. Við erum svo að segja jafngömul, hún er fædd árið 1964 og hefur sent frá sér fimm skáldsögur á jafnmörgum árum (fyrstu tvær segist hún hafa skrifað á þremur vikum), eftir að hafa fram að því skrifað sögurnar sínar … Halda áfram að lesa 121 (3879 eftir) →

Síðasta dagbókarfærsla vakti óvenjumikil viðbrögð í bergmálshelli samfélagsmiðla; nafni minn einn deildi henni á fésbók og sýndist sitt hverjum. Einn af vinum hans gerði eftirfarandi athugasemd: "Hálf tregafullt að flagga Bill (Gates) í þessu samhengi ... hvað ætli kolefnisspor hans sé, auðugasta manns heims?" Þetta er gild athugasemd; samkvæmt rannsókn sem unnin var af nemendum … Halda áfram að lesa 115 (3885 eftir) →